Murakami lezen is altijd goed voor een of meerdere liedjes. Dit keer lees ik zijn meest recente verhalenbundel Eerste Persoon Enkelvoud. In het verhaal Charlie Parker plays bossa nova droomt de verteller over een ontmoeting met Parker.
Een tijdlang keek hij met gebogen hoofd strak naar zijn eigen instrument. Toen sprak hij opnieuw. “Weet je waar ik aan dacht toen ik doodging?”, zei hij. “Het enige wat op dat moment in mijn hoofd omging, was één enkele melodie. En die bleef ik maar achter elkaar neuriën in mijn hoofd. Ik kreeg die melodie met geen mogelijkheid meer weg. Dat kun je soms hebben, toch? Dat er een melodie in je hoofd blijft hangen. En wat denk je, die melodie is een passage uit het derde deel van Beethovens Eerste pianoconcert.”
Charlie Parker met een liedje van Beethoven in zijn hoofd.
YouTube: Piano Concerto No. 1, III Rondo (Allegro scherzando), audioclip
2 reacties
Voeg die van jou toe →[…] Murakami. Als notoire anti-Beatle is een verhaal met de titel With The Beatles niet direct uitnodigend […]
[…] Eerste Persoon Enkelvoud is een van de betere, zo niet de beste, verhalenbundel die Murakami geschreven heeft. Uit elk verhaal zou ik wel een liedje kunnen halen, al is het lang niet alleen de muziek die deze bundel zo goed maakt. De titel, de opbouw en de lengte van de verhalen, werkelijk alles klopt aan deze bundeling. […]