Na een valse start in augustus ben ik na een paar tips van Maarten helemaal om waar het podcasts betreft. Treinreizen zonder koptelefoon is een kriem met schreeuwende pubers, luid bellende mensen of schaamteloos netflixen of gamen met je volume voluit. Lezen zonder bril gaat tegenwoordig niet meer en de combinatie koptelefoon en bril vind ik dan zelf weer niet prettig zitten. Podcasts blijken die uitdaging op te vullen: wel informatie, geen boek en dus geen bril nodig.
Afgelopen weken ontdekte ik weer twee mooie podcasts: Etenstijd van Yvette van Boven en Teun van der Keuken (whats in a name?) en de Rijksmuseum podcast Wie kijkt mij aan? Die laatste blijkt al honderd afleveringen te hebben, de eerste zit al op aflevering 233.
Voor de honderdste aflevering, en omdat de volgende fase van de restauratie op het programma staat, werd er naar De Nachtwacht, of Officieren en andere schutters van wijk II in Amsterdam, onder leiding van kapitein Frans Banninck Cocq en luitenant Willem van Ruytenburch zoals het doek officieel heet, gekeken. Wie kijkt je aan op dat doek, wat gebeurt er allemaal en hoe zit dat met die restauratie?
Nu wil ik nog maar één ding: snel weer een keer naar het Rijksmuseum. Oh, en weer eens iets van Ottolenghi koken, die ik, dankzij een column van Sylvia Witteman ooit, altijd Otto Legging noem.
2 reacties
Voeg die van jou toe →Dat is mooi. Hoe zit de Etenstijd podcast in elkaar?
De eerste aflevering die ik beluisterde was een interview met Ottolenghi, dat had een iets te hoog “fans mogen hun idool vragen stellen” gehalte. Daarna nog twee afleveringen beluisterd maar er zit mij iets teveel sluikreclame in, ik weet nog niet of het een blijvertje is.