Nogmaals Bob Dylan. Afgelopen vrijdag verscheen deel 17 van de Bootleg series: Fragments – Time Out of Mind Sessions (1996-1997). Behalve veel outtakes en live opnames ook een geheel nieuwe mix van het album Time Out Of Mind. Van mij hoeft dat dus nooit zo. Dit is het album en zo hoort het te klinken, en als het anders had moeten klinken had je het gelijk anders uit moeten brengen.
Ik heb nog te kort geluisterd om te zeggen dat die nieuwe mix beter is, of slechter. Wel viel mij een enkele tekstregel op, in Standing In The Doorway:
The light in this place is so bad
Making me sick in the head
All the laughter is just making me sad
The stars have turned cherry red
Volgens Jochen Markhorst zal Dylan ook deze regels ongetwijfeld van Henry Rolins geleend hebben, maar mij klinkt het in de oren alsof Bob Dylan een migraine aanval beschrijft. Zou ome Bob ook migraine hebben, en kijkt hij daarom zo chagrijnig op al die foto’s in het boekje bij Fragments?
