In de chatbox van Pinguin Radio typte iemand “Leuk hoor, de nieuwe Bob Dylan” bij het liedje Domestic Error van Jesse Welles. Eind jaren zestig, begin jaren zeventig werd zoiets regelmatig geroepen, en dan met name door de muziekpers en door platenmaatschappijen. Maar dit is nu. Wie wil er nog de nieuwe Bob Dylan zijn? En welke Dylan dan?
Nieuwsgierig geworden beluisterde ik Domestic Error, en inderdaad, dit klinkt als Bob Dylan in de jaren zestig. Als de stem van een generatie. Al klinkt Jesse Welles niet als de stem van de jaren zestig, maar als de stem van jaren twintig anno nu. Maar met de middelen van Dylan in de jaren zestig. Fascinerend.
11 December staat hij in de Melkweg en daar moest ik maar eens bij zijn. En dan maar hopen dat iedereen luistert en zijn mond dicht houdt.
