In oktober ’24 begon ik aan een project voor de komende jaren om iedere maand een ontbrekend Bob Dylan album in mijn collectie aan te schaffen. Studio, live of compilatie, dat maakt niet uit. Voor deze maand koos ik voor The Freewheelin’ Bob Dylan uit 1963.
De keuze voor dit album kwam door een stukje op Discogs over de vijf essentiële Dylan albums die iedere muziekliefhebber moet hebben. Highway 61 Revisited, Blonde On Blonde, Blood On The Tracks en Desire bezit ik allemaal, alleen deze The Freewheelin’ Bob Dylan ontbrak. Een mooi lijstje, al zou ik graag ook nog Oh Mercy en/of Time Out Of Mind willen toevoegen. Maar wat laat je dan weg?
Folk Bob is mijn minst favoriete Bob, enkel een gitaar en mondharmonica is mij te beperkt, het klinkt mij allemaal hetzelfde. Maar nu, op elpee, luister ik er voor het eerst echt goed naar en blijkt die kale productie er voor te zorgen dat je beter naar de teksten gaat luisteren. Er is weinig anders om naar te luisteren tenslotte, geen gitaarsolo’s, geen drumroffels, geen spannend basloopje.
The Freewheelin’ Bob Dylan is het tweede Dylan album, en het was er bijna niet geweest. Zijn debuut had tegenvallend verkocht, zijn eerste single Mixed-Up Confusion was geflopt. De platenmaatschappij wilde zijn contract al verbreken, alleen dankzij producer John Hammond en labelgenoot Johnny Cash kreeg hij een tweede kans. Anders was zijn carrière al op 21 jarige leeftijd voorbij geweest. Onvoorstelbaar.
De vraag is niet of er een derde wereldoorlog komt, maar wanneer. Hoe daar mee om te gaan toont een jonge Dylan met een flinke dosis zwarte humor in Talkin’ World War III Blues.
Eerdere afleveringen in deze serie: [aanleiding][1][2][3]
2 reacties
Voeg die van jou toe →[…] Eerdere afleveringen in deze serie: [aanleiding][1][2][3][4] […]
[…] hele album The Times They Are a-Changin’ draait om tekst, meer nog dan bij voorganger The Freewheelin’ Bob Dylan. Die heeft qua songs nog wat meer variatie in tempo. Als album is The Times They Are […]