Vorige week kwam vanuit Amerika de elpee box The Blue Note Review 3 aan. Een genummerde box met exclusieve opnames geweid aan trompettist Lee Morgan: een dubbel album met opnames van huidige Blue Note artiesten die songs van Lee Morgan spelen, een 10inch met live opname uit 1959 van Morgan, Philly Joe Jones, Bobby Timmons en nog een paar andere (met een geweldige Night In Tunesia er op), een heruitgave van het album Sonic Boom (sinds 1979 niet meer op vinyl verkrijgbaar geweest), en heruitgave van een singletje zoals dat in 1969 verschenen is, en om die te kunnen draaien een houdertje van blauw acryl met het Blue Noto logo er in, twee prachtige foto’s van Lee Morgan door huisfotograaf en toenmalig mede eigenaar Francis Wolff en een prachtig gebonden magazine met essay’s, foto’s, artwork en zelfs een strip over een discussie tussen Morgan en drummer Art Blakey.
Gisterenavond tijdens plaatje draaien, biertje drinken stond Sonic Boom op. Opgenomen in 1967 maar pas in 1979 verschenen. Die eerste druk was snel uitverkocht maar werd vervolgens niet meer herperst. Het duurde tot 2003 voor het op cd verscheen, waarbij de originele opnames aangevuld werden met een sessie uit 1969. Nu is het album voor het eerst weer in zijn originele glorie te beluisteren.
Fathead is vernoemd naar tenorsaxofonist David “Fathead” Newman die vooral bekend is als sessiemuzikant voor R&B platen. Voor Blue Note maakte hij slechts twee opnames: deze Sonic Boom en Think! van Lonnie Smith, met waarschijnlijk niet heel toevallig Lee Morgan op trompet.
Het biertje was een Be Wise, een non-alcoholic weizen, van brouwerij Kees uit Middelburg.
