De zoon van zijn is niet altijd een voordeel. Tot het einde der tijden zal je vergeleken worden met de beroemdere vader. Jakob Dylan is zo’n voorbeeld. En ik maak mij er zelf ook schuldig aan, ergens hoop ik toch een vleugje Dylan bij Jakob te horen. Iets te horen wat er niet is, en dat het daarom toch altijd wat teleurstelt. Hoe goed en hoe eigen ook.
Maar wel een mooie hoes + titel!
