Nog een nacht in Tunesië.
En tevens in Holland. Van de man uit Parijs.
Dexter Gordon loopt een club in, geeft zijn hoed en jas af aan de barman, hangt zijn saxofoon om, maakt zijn peuk uit en spreekt met die diepe stem in de microfoon:
And now we go into the land of the sun, and the sand, and the sand dunes, and the heat, and the hush, and the quiet, and the shish and its Night in TUNISIA
1964. De band in jasje dasje, het publiek keurig gekleed voor een avond uit. Kom daar tegenwoordig nog eens om.
Mijn vader was 23, hij had er bij kunnen zijn maar natuurlijk heeft hij dat weer gemist. Maar goed, ik was er ook niet bij toen Nirvana in 1991 in Paradiso speelde. Al had ik liever aan de bar gezeten bij Dexter Gordon.
