Het werd niet alleen Another Self Portrait afgelopen maandagavond maar ook een One Too Many Mornings megamix, met dank aan Aquarium Drunkard. Een uur lang maar liefst veertien versies van een en hetzelfde nummer, vanaf het origineel uit 1964 tot aan een live uitvoering uit 1995. De geluidskwaliteit is niet altijd denderend maar de altijd wisselende manier waarop Dylan het nummer brengt is fascinerend. Tien versies heeft Dylan ondertussen officieel uitgebracht, 237 keer heeft hij het nummer live gespeeld. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar de Rolling Thunder Revue versie zoals die op het live album Hard Rain te vinden is. Had ik een tijdmachine en mocht ik daarmee één Bob Dylan concert bezoeken, dan een concert uit die tour.
1 reactie
Voeg die van jou toe →[…] Frank Black toen ook een Bob Dylan nummer voor mij gespeeld heeft). Maar ja, we’re both just one too many mornings and a thousand miles behind. Die heb je niet zomaar […]