“Op de trompet en het zingen van Louis Armstrong valt natuurlijk helemaal niets aan te merken, maar wat mij betreft moet je vooral op Barney Bigards klarinet letten.”
Een fragment uit 1Q84van Haruki Murakami.
Een paar dagen nadat ik dit las hoorde ik op FIP Louis Armstrong voorbij komen, en ja hoor, daar was die klarinet. Zonder het boek zou het mij nooit opgevallen zijn.
En altijd als ik Louis Armstrong hoor moet ik denken aan de biografie van Miles Davis:
Ik vond het fantastisch hoe Louis trompet speelde, maar ik ging er van over m’n nek dat hij zo liep te grijnzen om bij een paar uitgebluste blanken in de gratie te komen. Man, ik vond het vreselijk als ik hem dat zag doen, want Louis was tof, was zich bewust van de problemen van zwarte mensen, was een ontzettend aardige man. Maar het enige beeld dat mensen van hem hebben, is dat grijnzende mannetje van de tv.
