Op zoek naar de juiste afbeelding bij Slim Gaillard krijg ik bovenstaand album van Babs Gonzales als mogelijke suggestie. De algoritmes van zoekmachines zijn ondoorgrondelijk. Maar nieuwsgierig maakt het wel. Het blijkt een typisch product van de beat generatie te zijn. Babs Gonzales vertelt verhaaltjes terwijl Kenny Burrell, Roy Haynes en Peck Morrison een achtergrond muziekje verzorgen. Zoiets als Ken Nordine, maar dit keer wat meer Jack Kerouac.
